Laura

In de designers webshop vind je veel van mijn werk, dus bij deze stel ik me even voor.

Er zijn natuurlijk al veel mensen die me kennen van LauraHaakt, dus zoals jullie al wel weten haak ik super graag, en maak veel verschillende dingen. Mijn creatieve hoofd staat nooit stil, en wil ook steeds iets nieuws proberen en bedenken. Vandaar ook onze slogan “Laat je handen maken wat je hoofd bedenkt”. Natuurlijk pakt dat ook wel eens verkeerd uit, en mislukt er nog weleens wat. Maar als je nooit fouten maakt, leer je ook niets! Op de blog deel ik veel van wat ik maak en uitprobeer. Ook voor mij zijn er nog veel dingen nieuw en onbekend terrein. Ik wil samen met jullie mijn creatieve hersenhelft nog meer ontwikkelen en onderweg natuurlijk veel lachen en af een toe fouten maken.

Mijn creativiteit begon al heel jong en gelukkig heb ik fantastische ouders die ons daar ook in ondersteunden. Mijn zusje en ik waren altijd buiten, maar als dat dan niet kon, waren we veel creatief bezig met onze ouders of gewoon met zijn tweetjes.

Mijn zusje was meer van de poppen en jurkjes, ik was echt al heel jong van het knutselen. Ook letters vond ik reuze interessant en al op mijn 2e las ik op zijn kop ’s ochtends de krant met papa mee. Wat staat hier? Welke letters zijn dit? Met als resultaat dat ik al vroeg kon lezen. En ook al wat letters schrijven. Dat is natuurlijk een voordeel als je wat wil leren..

Ik kan me nog een Sinterklaas herinneren met de mooiste cadeaus. Alleen deze kleine meid wilde maar 1 ding.. een klei-mes. Want dat was natuurlijk reuze interessant als je die klei nou ook eens in kleine stukjes en vormpjes kon snijden. Dus ik liet alle cadeaus links liggen tot ik mijn ultieme cadeau vond. Het klei-mes! Springend door de kamer met een klei-mes van een kwartje. En dat poppenhuis wat mijn ouders helemaal ingericht hadden, mijn moeder had alles zelf gestoffeerd en genaaid en gehaakt, stond daar maar zielig in een hoekje.

Tekenen en kleuren was ook 1 van mijn hobby’s, en in de jaren daarna passeerden veel hobby’s de revue. Origami, Pergamano, 3d kaarten maken, boetseren, tekenen, schilderen, embossen, krimpfolie, gipsen beeldjes maken, noem maar op. Mijn ouders gaven niks om een vlekje of spatje. Ons huis is er voor ons, werd altijd gezegd en zo kregen wij de ruimte om te knoeien en knutselen wanneer we wilden. Mijn vader was altijd in zijn schuur te vinden en maakte alles zelf, en wij mochten gewoon altijd meehelpen. In het begin mochten we het behang insmeren met lijm, of eens een keer iets vasthouden. Klussen doe ik daarom ook graag, en maak zoveel mogelijk zelf. Mijn ouders werkten veel, en wij waren ook vaak bij onze opa en oma. Oma had altijd wel wat op haar breinaalden, en opa was altijd bezig in zijn knutselschuur. Een echte timmerman die het mooiste speelgoed maakte voor ons. Van mijn vader en hem leerde ik zagen, timmeren en bouwkundig inzicht. Van oma kregen we truien, poppenkleertjes en sjaals en mutsen van haar hand. Natuurlijk vonden wij het heel leuk om te kijken wat er gebeurde en mochten we ook helpen. Ook daar kregen we een creatief stuk mee. Toen ik wat ouder werd ontdekte ik ook de naaimachine, borduren, haken en breien.

Ook werken met kinderen was een van mijn passies. Ik paste al jong op, en wilde graag juf worden. Ik speelde altijd met de kleine kindjes, en mijn 4 jaar jongere zusje sjouwde ik ook altijd, tot irritatie van mijn ouders, overal mee naar toe. Nina kan zelf lopen.. was dan ook een veel gehoorde zin thuis.

Na de middelbare school ben ik in Tilburg dan ook SPW gaan doen, met de intentie om iets met kinderen te doen. Dat kwam er helaas niet van, en ik kwam in de taxi terecht. Als taxichauffeuse heb ik vooral veel mensenkennis opgedaan, door met veel verschillende mensen in aanraking te komen. Maar de busjes met schoolkinderen waren toch wel het leukst. In de tussentijd zijn ook mijn fantastische zoons geboren. In 2005 kwam mijn eerste zoon Job en in 2007 kreeg ik nog een groter cadeau, namelijk 2 kindjes tegelijk, een eeneiige tweeling, Luuk en Sam. In 2007 ben ik ook uit elkaar gegaan en alleenstaande moeder geworden. Alle drie mijn zoons zijn ook graag creatief bezig. Nu ze wat ouder zijn veel digitaal, maar toen ze kleiner waren heb ik ook van alles met ze gedaan en geknutseld. Surprises maken was geweldig, en mijn tweeling kan goed kleien (fimo) en tekenen. Ook bedachten ze zelf kostuums, handpoppen en de gekste carnavalswagens. Ook mogen ze mij natuurlijk vaak helpen als ik weer eens wat nieuw bedenk of moet of wil klussen.

Als financieel verantwoordelijke voor mijn kinderen ben ik in de taxiwereld gebleven en heb altijd hard en veel gewerkt. Gedaan wat ik moest doen zeg maar. Toen ik in 2014 thuis kwam te zitten heb ik me veel beziggehouden op de basisschool van mijn kinderen. Ook ontdekte ik mijn creatieve kant opnieuw. Raamschilderingen maken, versieren, en door een goede vriendin ben ik weer begonnen met haken. Meteen met Amigurimi, ofwel knuffeltjes haken. In razend tempo heb ik me daarin ontwikkeld, en ging ook andere dingen maken en zelfs mijn eigen patronen schrijven.

In 2017 ben ik LauraHaakt begonnen door een enthousiaste medewerker van de gemeente Dongen. Je hebt talent, daar moet je wat mee doen! Een re-integratie traject leidde tot een eigen bedrijf, zo kon ik de zorg voor mijn zoons combineren met de liefde voor creativiteit. Het begon met een kinderworkshop en een haakworkshop. Natuurlijk is dat super spannend en weet je helemaal niet of het wat wordt. Maar ik durf best te zeggen dat ik de afgelopen jaren enorm gegroeid ben. Als persoon, maar zeker ook als ondernemer. En niet in de minste plaats in mijn creativiteit. Er kwamen zoveel hobby’s bij! Houtbranden, handletteren, macramé, kransen maken.. In 2019 bouwde ik met mijn vader en mijn zusje het atelier in de tuin. Dat was een koude winterse klus, maar de beste klus die ik ooit heb gedaan. LauraHaakt kon eindelijk groeien. Al snel volgden de eerste kinderfeestjes, en kwamen er veel creatieve workshops bij. Ook heb ik veel evenementen gedaan, zoals Dongen ICE en ben op basisscholen en kinderdagverblijven geweest. Ik kwam zelfs op campings en mocht ook een hartenwens vervullen voor Make A Wish. De webshop is eigenlijk pas in 2020 flink gegroeid.

Om anderen ook die kans te geven bedacht ik LauraMaakt. Om me heen zag ik zoveel creatief talent. Maar op markten en hobby beurzen werd er vervolgens weinig van al dat moois verkocht. De bedoeling, en eerste opzet van LauraMaakt was dan ook om een platform te geven aan creatief talent in de regio. Een manier om hun talent te laten zien en hun creaties te verkopen. Ik koos 2 designers om mee op te starten, en wat hebben die dames een geduld moeten hebben met mij. Ik wilde zo graag, maar het kwam er maar niet van. Tot ik afgelopen Oktober Sander tegenkwam en we eindelijk een start konden maken aan LauraMaakt! Dit is mijn droom, en ik hoop dat ik jullie net zo hard kan laten genieten als dat ik dat doe van alles wat ik maak, en het creatieve talent van de mensen om mij heen.

Ben je geïnspireerd?

In de webshop van LauraMaakt is alles te vinden om jouw creatieve talent te ontwikkelen! En kijk natuurlijk ook eens bij de andere designers en raak geïnspireerd om te maken met je handen, wat je hoofd bedenkt..

Liefs, Laura